Οτιδήποτε επώδυνο στη ζωή μας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάτι θετικό... Οι stereo nova (Ελληνικό μουσικό συγκρότημα) λένε σε ένα τραγούδι τους... «Μην αφήνεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω, τους φόβους που σε τρέφουν κάνε τους κάτι άλλο... Κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία. Μην γυρνάς την πλάτη, μην ζεις στο ψέμα. Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία. Σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία...» Το ίδιο και η Πολυάννα στο «παιχνίδι της χαράς», μετέτρεπε τον κάθε πόνο σε μια θετική σκέψη... Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, κατάφερνε πραγματικά θαύματα λόγω της επιμονής της να πιστεύει πως όλα μπορεί να τα καταφέρει... Ίσως πείτε «Ωραία όλα αυτά, αλλά για παράδειγμα ένα κακοποιημένο παιδί , μπορεί να σκεφτεί θετικά;» Κι όμως αυτό είναι που κάνουν τα κακοποιημένα παιδιά καλύτερα από όλους.. Όντας κι εγώ κακοποιημένο παιδί, έβρισκα καταφύγιο στη φαντασία μου...και... ...όταν προσπαθείς να επιστρατεύεις τη φαντασία σε τόσο δύσκολες καταστάσεις για τα παιδικά σου «κυβικά»... ...όταν προσπαθείς να βρεθείς σ ένα φανταστικό οικείο ζεστό μέρος, κάθε φορά που σε χτυπάνε, κάθε φορά που νιώθεις τόση μοναξιά, κάθε φορά που θέλεις – μικρό παιδί – μέσα σε τόσο πόνο σωματικό και ψυχικό να έχεις ένα χέρι να σε κρατάει...τότε.. ...τότε χρειάζεται πολύ φαντασία για να νιώσεις ΣΑΝ κάποιος να σε κρατούσε, όταν μόνη σου έσφιγγες το ένα χεράκι σου μέσα στο άλλο για να πάρεις κουράγιο...έστω κι αν έκλαιγες με λυγμούς κρυφά κάτω από τα σκεπάσματα, γιατί ήξερες ότι αν ακουγόσουν θα σε χτυπούσαν κι άλλο... Τότε είναι όμως που η φαντασία εξασκείται τόσο καλά, που γίνεται δυνατή, πολύ δυνατή...το πιο δυνατό όπλο, που σε βοηθά να βγεις με την ψυχή σου αρτιμελή μέσα από κάθε δυσκολία...και να ανακαλύψεις τον ίδιο σου τον εαυτό... μέσα στα πιο περίεργα μαγευτικά, πολύχρωμα μέρη, καθώς ονειρεύεσαι με τα μάτια ανοιχτά... Και τότε, όταν πια η φαντασία σου εκτροχιαστεί, εκτοξευθεί στα ύψη... μαγικά πράγματα αρχίζουν και συμβαίνουν και στη ζωή σου... και η φαντασία παίρνει σάρκα και οστά... Και τότε... έρχεται η έμπνευση...
