Sledeći satiričnu žicu Sterija je 1. aprila 1832. godine završio još jedno delo ove vrste, prvi deo satiričnog Romana bez romana, koji je izišao u Novom Sadu 1838, dok je drugi deo ostao u rukopisu i štampan posthumno. Roman bez romana je jedini klasicistički roman srpske književnosti. Novija istraživanja su pokazala daje Sterijin roman zasnovan na parodističkom ismevanju retorsko-manirističke književne tehnike koju su primenjivali sam Sterija u svom ranom romansijerskom radu i njegov mladalački uzor Vidaković, obojica školovani na klasičnoj retorici. Sterija je dobro bio upoznat sa teorijskim shvatanjima o tehnici pisanja istorijskog romana i baš ovu tehniku je izvrgao podsmehu u svom humorističkom delu. On parodira topiku koja od antičkih preporuka i retorika stalno učestvuje u građenju "kićenog stila" evropske literature. Lutanja junaka Sterijinog romana po šumi sa tajanstvenom palatom u stvari su parodični odjeci sličnih scena iz Eneide i Odiseje, kao što u času kada treba da opiše magarca autor upotrebljava terminologiju iz Horacijeve poetike. Sudbinu antičke topike i metaforike i njen kontinuitet u potonjem evropskom romanu. Sterija je takođe poznavao, što pokazuju reminiscencije na već stvorene parodističke odnose prema antičkom nasleđu (Blumauer, Batlerov spev Hjudibras). Junak Sterijinog dela i sam se seća jednog retorskog primera (exemplum) – "žitija Tezeja", tako da se stvara parodični par Roman-Čimpeprič prema Ovidijevom paru Tesej-Arijadna, dok u pismu zaljubljene Čimpeprič iz Sterijinog romana dolazi do travestiranja desete Ovidijeve heroide.
Sledeći satiričnu žicu Sterija je 1. aprila 1832. godine završio još jedno delo ove vrste, prvi deo satiričnog Romana bez romana, koji je izišao u Novom Sadu 1838, dok je drugi deo ostao u rukopisu i štampan posthumno. Roman bez romana je jedini klasicistički roman srpske književnosti. Novija istraživanja su pokazala daje Sterijin roman zasnovan na parodističkom ismevanju retorsko-manirističke književne tehnike koju su primenjivali sam Sterija u svom ranom romansijerskom radu i njegov mladalački uzor Vidaković, obojica školovani na klasičnoj retorici. Sterija je dobro bio upoznat sa teorijskim shvatanjima o tehnici pisanja istorijskog romana i baš ovu tehniku je izvrgao podsmehu u svom humorističkom delu. On parodira topiku koja od antičkih preporuka i retorika stalno učestvuje u građenju "kićenog stila" evropske literature. Lutanja junaka Sterijinog romana po šumi sa tajanstvenom palatom u stvari su parodični odjeci sličnih scena iz Eneide i Odiseje, kao što u času kada treba da opiše magarca autor upotrebljava terminologiju iz Horacijeve poetike. Sudbinu antičke topike i metaforike i njen kontinuitet u potonjem evropskom romanu. Sterija je takođe poznavao, što pokazuju reminiscencije na već stvorene parodističke odnose prema antičkom nasleđu (Blumauer, Batlerov spev Hjudibras). Junak Sterijinog dela i sam se seća jednog retorskog primera (exemplum) – "žitija Tezeja", tako da se stvara parodični par Roman-Čimpeprič prema Ovidijevom paru Tesej-Arijadna, dok u pismu zaljubljene Čimpeprič iz Sterijinog romana dolazi do travestiranja desete Ovidijeve heroide.
Roman bez romana
Roman bez romana
Product Details
| ISBN-13: | 9788665315028 |
|---|---|
| Publisher: | Književna radionica Rašić |
| Publication date: | 04/03/2016 |
| Series: | Roman bez romana |
| Sold by: | PUBLISHDRIVE KFT |
| Format: | eBook |
| File size: | 141 KB |
| Language: | Serbian |