Pohod na Zapad, k TSentru, zavedomo provalnoe delo. Mrak tam silnee. Nastoyaschiy, zhirnyy i besspornyy. Ne melkaya gryaznaya pogan, nazoylivo povisayuschaya na nogah i pytayuschayasya vyklevat glaza, – nastoyaschaya tma. Obschina uzhe posylala tuda lyudey. Tri otryada po vosem chelovek – vse sginuli. A lyudskie resursy nado berech. Svoi vse naperechet. I glavnoe tut slovo «svoi»… CHuzhaka nikogda ne zhalko. A on v klane chuzhoy. Da, metko strelyaet i bystro begaet. Da, umeet vyzhivat v lyubyh usloviyah, spat v zemle, dyshat pod vodoy. No ne «svoy». Znachit, on i poydet tuda, otkuda nikto ne vozvraschalsya. No smert snishoditelna k geroyam. Kak budto daet im shans pokazat, chego oni stoyat.
