ท่ามกลางแสงที่ลดน้อยลงของสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นมหานครที่พลุกพล่าน อเล็กซ์ เมอร์เซอร์ ยืนอยู่บนเศษตึกระฟ้าที่พังทลาย ดวงตาจับจ้องไปที่ขอบฟ้า ท้องฟ้าที่ทาสีด้วยสีส้มเพลิงและสีแดงเลือด เป็นประจักษ์พยานอันเงียบงันถึงความบ้าคลั่งที่ได้เผยออกมา เส้นทางที่แตกต่างกันสามเส้นทาง เช่น นิ้วของเทพเจ้าผู้พิโรธทอดยาวขึ้นไปจากดินแดนอันห่างไกล บ่งบอกถึงการขึ้นสู่ตำแหน่งหัวรบนิวเคลียร์ที่มหาอำนาจของโลกยิง ได้แก่ อเมริกา รัสเซีย และจีน
อเล็กซ์ อดีตนักสำรวจในเมืองที่ผันตัวมาเป็นผู้รอดชีวิตอย่างไม่เต็มใจ เขาหลงใหลในโครงกระดูกแห่งอารยธรรมมาโดยตลอด ตอนนี้โลกกำลังกลายเป็นซากปรักหักพังขนาดใหญ่และรกร้าง การระเบิดนั้นอยู่ห่างไกล แต่ข้อความนั้นชัดเจน-ในที่สุดความโอหังของมนุษยชาติก็ถึงจุดสุดยอดด้วยความโง่เขลาขั้นสุดยอด เมื่อคลื่นกระแทกเริ่มต้นของการปล่อยจรวดดังก้องผ่านหุบเขากลวงที่ทำด้วยคอนกรีตและเหล็ก อเล็กซ์ก็สัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนของการเริ่มต้นยุคใหม่
ความตื่นตระหนกปะทุขึ้นในถนนด้านล่าง ผู้คนต่างตะเกียกตะกายเพื่อเอาชีวิตรอดอย่างบ้าคลั่ง ปล้นร้านค้า จี้รถ และเหยียบย่ำกันเพื่อพยายามหาที่หลบภัย แผ่นไม้อัดบางๆ ของสังคม ซึ่งรักษาไว้ด้วยคำสัญญาแห่งระเบียบมายาวนาน ถูกแผดเผาไปในเวลาเพียงชั่วครู่ ในความสับสนวุ่นวาย อเล็กซ์ยังคงเป็นเกาะที่เงียบสงบน่าขนลุก ไม่ใช่ด้วย ความเฉยเมย แต่จากการลาออกที่ฝังลึกซึ่งโลกที่พวกเขาเคยรู้จักได้สูญหายไปอย่างไม่อาจเพิกถอนได้
