„Żółwik Emil i zaczarowane okulary” Eweliny Stolarskiej – Cheńko to krótka historyjka o dziecięcej wyobraźni, przyjaźni i radości, którą przynosi umiejętność dzielenia się z innymi. Codzienne życie wydawało się Emilowi nudne. Rano szedł do przedszkola, potem wracał do domu, bawił się z koleżankami i kolegami, kładł się spać, a na drugi dzień znowu wykonywał te same czynności. Ta powtarzalność zajęć strasznie go nużyła. „Każdego ranka budził się z nadzieją na inny dzień niż wczoraj, na przygodę, natomiast wieczorami marzył i rozmyślał, jak by to było zobaczyć, co znajduje się na końcu tęczy za morzami lub górami. Chciał po prostu, wreszcie zobaczyć coś innego”. Pewnego dnia w drodze do przedszkola, żółwik Emil znajduje magiczne okulary. Po ich nałożeniu można stać się niewidzialnym, ale nie tylko. Okulary potrafią też spełniać marzenia, a jak wiadomo dzieci mają ich mnóstwo. Emil z przyjaciółmi postanawiają sprawdzić, co znajduje się na końcu tęczy. Zanim jednak tam dotrą, doświadczą przygodę z niemiłym bobrem kapelusznikiem, która jeszcze bardziej zjednoczy grupkę Emila.
