"Bir korkakt¿n vehâlâ ya¿¿yordun."
Ve onlar, gecenin kur¿unlarla ayd¿nlat¿ld¿¿¿ "...Bin"¿ehrinde hayat¿, sava¿¿, a¿k¿ durdurarak bir oyun kurarlard¿.Oyalanmadan ya¿ayamazlard¿. Bu, onlar¿n hayata kar¿¿KOZ'uydu.
Ve o zamanlar korkak de¿il de çocuk olan Azhar,korkmadan Yasemin'i severdi. Bu, onun a¿ka kar¿¿KOZ'uydu.
"...Bin" ahalisi sava¿¿n ortas¿nda sevi¿ir, güler, oynar, bir ba¿ka dilden ¿ark¿lar söyler, yasaklar¿ en zay¿f yerindenustal¿kla deler geçerdi. Bu, onlar¿n devlete kar¿¿ KOZ'uydu.
Abidin Par¿lt¿, Koz roman¿nda "...Bin" ¿ehrinden "...Kin" ¿ehrine uzanan ac¿y¿, kederi, ölümü taze bir gülümseyi¿le kar¿¿layanlar¿n hikâyesini, bilmedi¿imiz bir co¿rafyan¿n gündüz ve gecelerini, insanl¿¿¿n bildi¿imiz hallerini birkarnaval havas¿nda anlat¿yor.
