Die kop of stert van 'n muntstuk is die maatstaf waarvolgens Johan sy keuses maak na jare in die tronk. Die gawe egpaar wat hom oplaai nooi hom om vir 'n dag of twee by hulle oor te bly. Hy skiet die muntstuk op en die kop is bo.
Maar hy moet in die Kaap kom om wraak te neem. Hy het vir agt jaar gesit, onskuldig. Aan die Weskus leer hy mense ken wat ook seer het. 'n Jong vrou met 'n mank been wat diepnag in die kerk langsaan kitaar speel. Hy wil nie meer luister nie; sy verlede moet boet. Die kop van die muntstuk wen heeltyd, maar nou sê die tannie dat 'n kind van die Here altyd die kop is en nooit die stert nie. Hy glo egter nie daaraan nie, want wat het die Here al ooit vir hom gedoen?
