Dit klink of die dak van die Staatsteater in Pretoria lig soos die gehoor hande klap. Soos een man staan hulle op en klap hande. Hier en daar klink ‘n wolwefluit op. Die rede vir die oorweldigende applous is Retha Visser, die pragtige klein ballerina. Soos elke aand tevore, het sy die gehoor gaande met haar dans. Dit lyk kompleet of sy oor die vloer sweef. Met elke draai en swaai het haar swart, blink hare, vasgemaak in n bolla op haar kop, met sliertjies wat loshang, elke tree saamgedans. Nog nooit was daar iemand, enige ballerina, wat gehore so kon hipnotiseer met haar dans soos juis Retha Visser nie.
