Deze roman speelt zich af in het milieu van de weeshuizen van Gent anno 1913 (Wereldtentoonstelling) en de Eerste Wereldoorlog. Debutante Kirsten Van Malderen sleept je mee in een passioneel liefdesverhaal van personages die zich bewegen door het historisch gereconstrueerde Gent. De auteur koos ervoor om zoveel mogelijk opzoekingswerk te doen, zodat elk aspect van het boek zo realistisch en historisch correct mogelijk zou zijn. (Voetnoten en bibliografie zijn evenwel alleen beschikbaar in de uitgave in boekvorm.) Gedreven door de diepe indruk die de contacten met weesjongen Albéric en het opzoekingswerk voor haar licentieverhandeling nalieten, nam ze de pen ter hand. Maanden aan een stuk verdiepte ze zich in de leefwereld van de weesjongens en de historische achtergrond van het Gentse leven in de jaren voorafgaand aan en tijdens de "Groote Oorlog".
In 1913 is de Gentse industrie in volle bloei, vindt in Gent ook de Wereldtentoonstelling plaats, en zijn er op internationaal vlak steeds meer spanningen tussen Frankrijk en Duitsland. Voor Albéric en zijn vriend Seraphinus, twee ‘Gentse kulders’, zijn dit aanvankelijk slechts onbelangrijke faits divers. Zij trachten immers het harde en bij momenten gruwelijke bestaan van een weesjongen binnen de muren van het Gentse jongensweeshuis te doorstaan. Ook voor Angélique, de dochter van een rijke burger, zijn er groter zorgen, zoals het ontsnappen aan de dagelijkse plichten en sleur van het leven van een nette juffrouw. Geen van hen kan voorzien wat voor impact deze gebeurtenissen zullen hebben op hun levens. Want wanneer een hartstochtelijke romance ontstaat tussen Albéric en Angélique zullen zowel de vriendschap als de liefde zwaar beproefd worden...
