Café au Lait

by ???????? ???????????

Overview

Στα Βυζαντινά, ήταν ο Θεόφιλος Βάρδας, Ιδιωτικός ντέντεκτιβ την εποχή του Ιουστινιανού – δεν το λες κι εντελώς μάπα σαν πρωτότυπη ιδέα – κι η δράση βρίσκονταν στη Κωνσταντινούπολη και τα περίχωρα της αυτοκρατορίας, κάτι που απαιτούσε ατέλειωτες ώρες έρευνας και μελέτης της Βυζαντινής Ιστορίας. Ύστερα, μετά από κάποιο σχόλιο του στυλ «γιατί δεν γράφεις για πράγματα και χώρους που έχεις προσωπικά βιώσει» προέκυψε το Φαγκότο κι ο αρχικά Σουλπίκιος Βάρδας που έγινε Αλύπιος στην συνέχεια, ας όψεται ο Αυγέρος. Κι επειδή η ζωή μου είναι Αθήνα-Χανιά-ΝΔ Γαλλία μοιρασμένη ισομερώς, κατέληξα στον Ισίδωρο (Isidor) που προφέρεται ΙΖιντόρ αλλά το εξελληνίσαμε Ντυκάς (Ducasse), του οποίου το όνομα το διάλεξα με σημειολογική σημασία και η δράση μεταφέρθηκε σε χώρους που ζω και γνωρίζω τα τελευταία 20 χρόνια. Εκεί διαδραματίζεται κι αυτή η Ιστορία. Κι αν ξεμπέρδεψα με τα Βυζαντινά – αν ποτέ κανείς μπορεί να ξεμπερδέψει με δαύτα- εκφράζοντας τον θυμό μου για παπαδαριό κι εξουσία με ολίγη Ιστορική παραπληροφόρηση, και τους Κρητικούς με τα χούγια τους και την λεβεντιά τους, εδώ που ζω τώρα, ΤΑ ΒΑΖΩ ΜΕ τους ΓΑΛΛΟΥΣ διότι μ’ έχουν εκνευρίσει και δεν έχω άλλο τρόπο να εκφράσω τον θυμό μου. Ακόμα κι έτσι όμως, επειδή είμαι λάτρης της Ιστορικής έρευνας, πατάω επάνω σε πραγματικά γεγονότα από εκείνα που κανείς δεν θέλει να θυμάται ή έχει αποφασίσει να μην τα θυμάται. Η Ιστορία τελικά είναι αυτή που ΟΛΟΙ οι άλλοι έχουν συμφωνήσει -φανερά ή κρυφά – να είναι έτσι. Συνήθως, ποτέ δεν είναι αυτή που όλοι έχουν συμφωνήσει να είναι.
«Μυθιστόρημα Νουάρ». Αυτό σηκώνει κουβέντα. Κατ’ εμέ λοιπόν, το Νουάρ είναι ένα καθαρά κοινωνικό-ψυχολογικό δράμα που περιλαμβάνει έγκλημα. Δεν είναι αστυνομική νουβέλα στυλ Αγκάθα Κρίστι και Σέρλοκ Χολμς με στοιχεία κι ενδείξεις να βρούμε ποιος το έκανε στο τέλος. Το Νουάρ έχει κοινωνικό υπόβαθρο, φτωχούς κι αδικημένους που τυχαία συνήθως κατέληξαν παράνομοι/εγκληματίες και πολλές φορές μας είναι συμπαθείς. Οι πραγματικοί «κακοί» δεν είναι οι γκάνγκστερ Αλ Καπόνε και τέτοια που μας είχανε πήξει πριν εμφανιστεί το Νουάρ το 30-40. Οι πραγματικοί κακοί είναι τα «λευκά κολάρα». Μεγιστάνες του πλούτου ή των ΜΜΕ, διεφθαρμένοι πολιτικοί και μπάτσοι, οι έχοντες και κατέχοντες δηλαδή. Κανείς δεν είχε τολμήσει ν’ αναφερθεί σ’ αυτούς πριν την εμφάνιση του Νουάρ, σαν λογοτεχνία του κώλου αρχικά (Pulp fiction), Μάσκα και Μασκούλα που μας είχε απαγορέψει να διαβάζουμε η μαμά μας, για να περάσει στις οθόνες μες απ’ τα χέρια αυτοεξόριστων Ευρωπαίων-Εβραίων κινηματογραφιστών που κουβάλησαν μαζί τους στο Χόλυγουντ τον Γερμανικό Ιμπρεσιονισμό (η πλάκα είναι ότι τ’ Αμερκανάκια θεωρούν το Νουάρ Αμερικάνικο, σαν την Κόκα Κόλα. Και την Τζαζ επίσης). Κι έτσι, μετά την τεράστια εμπορική λαϊκή επιτυχία του κινηματογράφου, οι παραπεταμένοι συγγραφείς Νουάρ άρχισαν να βγαίνουν στον αφρό. (προς αποφυγήν παρεξηγήσεως ΞΑΝΑδηλώνω ότι δεν είμαι συγγραφέας)
Οι σκληροτράχηλοι ντέντεκτιβ ή αστυνομικοί, μπεκρούλιακες, βρομόστομοι και σεξιστές, οι μάγκικες ατάκες και οι πάντα σε πρώτο πλάνο μοιραίες γυναίκες (Femmes Fatales) είναι η διακόσμηση, το περιτύλιγμα του πακέτου το περιεχόμενο του οποίου αναφέραμε. Δράση και πλοκή είναι υποτυπώδεις και συχνά αφελείς και το μυστήριο σχεδόν ανύπαρκτο. Με τα συχνά φλας μπακ στην ιστορία απ’ την αρχή γνωρίζουμε τους κακούς και το έγκλημα επειδή το θέμα δεν βρίσκεται εκεί (Αγκάθα Κρίστι, Σέρλοκ Χολμς κ.ά.) αλλά στην ανθρώπινη φύση και την ιδεολογία/ψυχολογία της που κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει ν’ αποκωδικοποιήσει πλήρως.

«Η μιγάδα» καφέ ολέ, είναι μια -ακόμα- ντροπή του Γαλλικού κράτους, κάτι για το οποίο δεν μιλούσε κανείς επί 40 και πλέον χρόνια. Κάτι διάβασα πρόσφατα κάπου και το έψαξα λίγο με αποτέλεσμα το βιβλίο που κρατάτε στο χέρι.

Product Details

BN ID:	2940164810191
Publisher:	???????? ???????????
Publication date:	02/04/2021
Sold by:	Smashwords
Format:	eBook
File size:	349 KB
Language:	Greek, Modern (1453- )

About the Author

1953 Καισαριανή, Αθήνα, 2ο Δημοτικό Βενιζέλου, Γυμνάσιο (6ταξιο) Καισαριανής, ΑΣΟΕΕ, Τράπεζα, γάμος Μαριάννα, Χανιά-Κρήτη, fagotto και Les Vagabonds, διδυμα Οδυσσέας και Μελίνα το 98, Νοτιοδυτική Γαλλία 2003.
Σήμερα, 2020, που τα δίδυμα τελειώνουν το Πανεπιστήμιο και δεν υπάρχουν άλλες υποχρεώσεις, μετ'α από τόσες πολλές μαλακίες που έκανα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και αφού ξέφυγα απ' τον διαβήτη... απλ'α περιμένω τους φίλους του, τους πιό θανατερούς για να ξεμπερδεύουμε. Μετά απο χρόνια μελέτης και αυτο-καλλιέργειας - κουλτούρα το λένε - η δική μου είναι σινεμά, βιβλίο και μουσική (στο σινεμά & μουσική πολύ μετριόφρονα, είμαι άπαιχτος), ένα πρωΪ την είδα συγγραφέας, σκατασταμούτραμου. Βιτριολικά βιπεράκια αστυνομικής πλοκής και φαντασίας σε Ιστορικό φόντο για να βγάλω όλη την οργή μου σε εκκλησία-εξουσία-δικαιοσύνη, χωρίς να μ' ενδιαφέρει διόλου η κριτική. Σε λίγο θα πεθάνω άλλωστε, γέρασα. Δεν μ'ενδιέφερε η κριτική όταν ήμουνα μικρός κι έκανα την μια μαλακία πίσω απ' την άλλη, τώρα θα νοιαστώ ; Μ'αρέσει, περνάω και την ώρα μου -χωρίς τσιγάρο και Τζακ Ντάνιελς λόγω διαβήτη, αστα να πάνε - και στην Αγγλική έκδοση πουλιώνται στο ΑΜΑΖΟΝ, για να κονομήσω στα γεράματα ! 1-3 Ευρο τον μήνα εισπράτω. Σε μορφή ΕΒΟΟΚ τα προσφέρω δωρεαν.... σχεδόν. Κριτικές και γαμοσταυρίδια ή εδώ η κατάμουτρα στο [e-mail] ανευ φόβου και πάθους.

***Τα βιβλία μου μπορεί να ταξινομηθούν σε 4 κατηγορίες.
1__ Ξεκίνησα με τα Βυζαντινά που αν κι η ιδέα ήταν ορίτζιναλ, η γραφή είναι αστεία και πρωτόλεια. Το δήλωσα άλλωστε, ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ συγγραφέας αλλά ούτε και ψώνιο να το παίζω τάχα μου στα 68. Ήταν πολλά και τα μάζεψα σε δύο τριλογίες.
2__ Με το ΦΑΓΓΟΤΟ ξεκίνησε ημι-αυτοβιογραφικό κι εξελίχτηκε σε Νουάρ στο Νησί, (Χανια-Κρήτη) με κάμποσες "περιπέτειες" στο σύνολο.
3__Με το "Πορτραίτο" ξεκινάει η 3η περίοδος σε περιβάλλον ΝΔ Γαλλίας που κατοικοεδρεύω και ΜΟΝΟ στ' αγγλικά υπάρχει κι η "Γυναίκα του μηχανικού" που δεν είναι κάτι πολύ διαφορετικό από μια συρραφή του ΦΑΓΓΟΤΟ + ΣΑΡΑΚΑΣ και δεν χρειάζεται κι άλλο Ελληνικό. (3 βιβλία). Απ' το "Πορτραίτο" κι έπειτα, λένε ότι βελτιώθηκα !
4__Τα τελευταία (2) που είναι σε αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο χωρίς μάγκες ντεντέκτιβ και φάπες είναι μια προσπάθεια να γράψω 'λογοτεχνικό' Νουάρ επειδή μου είπαν ότι το κάθε τελευταίο μου είναι καλύτερο απ' το προηγούμενο αλλά παρόλο που αυτό δείχνει κάποιοα πρόοδο και βελτίωση, εξακολουθώ να φωνάζω ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.