Cemil Süleyman, Türk hikâyeciliğinin gölgede kalmış önemli isimlerinden biri. Osmanlı Devleti’nin dağılmaya yüz tuttuğu zamanlardan Cumhuriyet’e kadar, yaşadığı devirlerin insan portrelerini kelimelerle resmediyor bize. Büyükada’nın çam kokulu sahillerinden, Şam’ın egzotik sokaklarına, bir çocuğun rüyalarından bir hammalın aşkına, kimi iç burkan, kimi gülümseten, kimi şaşırtan hilâyeleriyle bir büyülü âleme çıkarıyor okurunu. İlk kez bir araya getirilmiş bu hikâyelerde, bir uçtan bir uca koca bir memleket ve bu memleketin mutlu, mahzun, umutlu, karamsar, genç, yaşlı, kadın, erkek insanları; o insanların iç dünyası var. Fecr-i Ati Edebiyatı’nın o cazip dili, kapılarını aralamış yeni bir dünya var. Okura ise sadece bu cümle kapısından geçmek kalıyor.
