Korporacyjne życie kojarzy się z pracą w dobrych warunkach, dobrym wynagrodzeniem, poszanowaniem wszelkich praw pracownika i innymi dobrodziejstwami. Jednakże może również stać się codzienną bezduszną walką o przetrwanie, gdzie jedyną obowiązującą zasadą jest "wygrywa ten,który da z siebie zrobić największy podnóżek przełożonego" a wszyscy inni nie mają prawa bytu.
Karolina była zbyt wrażliwa i prostolinijna na taką brutalność, do tego widziała swoją nową pracę w samych superlatywach, tak więc zderzenie z rzeczywistością było dla niej tym bardziej okrutne i bolesne.
Czy jednak zmieniła się pod presją lub zrezygnowała ze swoich zasad nawet podczas toczenia prawdziwie samotnej wojny i realnego zagrożenia utraty pracy?
Czy mimo tego, że historia Karoliny nie zakończyła się pozytywnie, nie można powiedzieć, że odniosła zwycięstwo nad swoimi przeciwnikami?
Książka jest oparta na faktach.