Włodzimierz Dajcz ur. 26 maja 1944 r. w Woli Krzysztoporskiej w rodzinie o orientacji patriotyczno- niepodległościowej. W Piotrkowie w domu dziadka Ignacego był się punkt kontaktowy Armi Krajowej. Ojciec Albin Dajcz należał do oddziału porucznika Grażewskiego. Matka Kazimiera z Motyków działała w organizacji Strzelec. Ukończył Liceum Ogólnokształcące Chrobry w Piotrkowie Tryb. Studiował też prawo na Uniwersytecie Łódzkim. W 1963 roku został aresztowany przez SB pod zarzutem tworzenia i kolportażu antysocjalistycznych plakatów. Przeszedł trudną drogę zawodową od robotnika do dyrektora. Pracował w hutach szkła a potem osiadł na gospodarstwie rolnym koło Kamieńska. W 1981 roku zawiązał tam Komitet Protestacyjny w obronie ludności pokrzywdzonej podczas budowy kopalni Bełchatów. Prowadził z dobrym skutkiem rozmowy z Komisją Rządową zakończone 29. 10. 1981 r. porozumieniem podpisanym z wiceministrem Górnictwa i Energetyki Karolem Buchowieckim. W latach 1981-86 przewodniczył Wojewódzkiemu Związkowi Rolników Kółek i Organizacji Rolniczych w Piotrkowie. Kierował jednostkami gospodarczymi m. i. Spółdzielnią Kółek Rolniczych w Kamieńsku. W latach 1994-99 zorganizował Zakład Gospodarki Komunalnej w tym mieście i był jego pierwszym dyrektorem. Rozczarowany nową, rzekomo lepszą rzeczywistością napisał książki "Kasa chorych" i "Korzenie zła" o upadku nowej klasy politycznej w Polsce ukazanym na tle lokalnego konfliktu. Ważną pozycją w pisarskim dorobku stanowi oparta na faktach obszerna powieść obyczajowa "Odłamki czasu", a także "Balans na deptaku – cykl felietonów obrazujący meandry polityki, gospodarki i biznesu.